28.7.1973: Ο Χωρεπίσκoπoς Κωvσταvτίας Χρυσόστoμoς εκλέγεται vέoς Μητρoπoλίτης Πάφoυ. Η Iερά Σύvoδoς απoφασίζει τη δημιoυργία δυo άλλωv Μητρoπόλεωv, τωv Μητρoπόλεωv Λεμεσoύ και Μόρφoυ

S-1935

28.7.1973: Ο ΧΩΡΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΕΚΛΕΓΕΤΑΙ ΝΕΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΦΟΥ. Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΔΥΟ ΑΛΛΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ, ΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ ΚΑΙ ΜΟΡΦΟΥ ΕΝΩ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΕΣ

Λόγω του ότι η Εκκλησία της Κύπρου δεν διέθετε κανένα Μητροπολίτη, ( μετά την καθαίρεση των τριών Μητροπολιτών από την Μείζονα Σύνοδο) επανήλθαν στο νησί για ένα διάστημα, με παράκληση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, ο Μητροπολίτης Μέμφιδος Νικόδημος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, ο Μητροπολίτης Χαλεπίου Ηλίας, του Πατριαρχείου Αντιοχείας και ο Αρχιεπίσκοπος Γάζης Στέφανος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, ώστε να μπορεί να συγκροτηθεί Ιερά Σύνοδος και για να γίνει η εκλογή και ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτη Πάφου σε πρώτο στάδιο.

Η Ιερά Σύνοδος συνήλθε την Παρασκευή 27 Ιουλίου 1973 και ήλεγξε τα αποτελέσματα των εκλογών για την ανάδειξη Ειδικών Αντιπροσώπων που έγιναν στις 3 Ιουνίου 1973 και των Γενικών Αντιπροσώπων που έγιναν στις 24 ίδιου μήνα.

Η εκλογή του Κωνσταντίας Χρυσόστομου ως νέου Μητροπολίτη Πάφου έγινε το Σάββατο 28 Ιουλίου από την εκλογική συνέλευση που συγκροτήθηκε στην Ιερά Αρχιεπισκοπή.

Την εκλογική συνέλευση προσφώνησε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, ο οποίος αναφέρθηκε στην κατάσταση που δημιουργήθηκε στην Εκκλησία και πρόσθεσε ότι οι τρεις καθαιρεθέντες Μητροπολίτες "απεδείχθησαν ανάξιοι της μεγάλης αρχιερατικής αποστολης τους" και ότι "κινούμενοι υπό πνευμάτων πονηρών, έτρωσαν βαθέως το Σώμα της Εκκλησίας και πολλάς πληγάς εις αυτό ήνοιξαν".

Ανέφερε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος στην προσφώνηση του:

"Δι' έργον σοβαράς ευθύνης εκλήθημεν και συνήλθομεν σήμερον εις την αίθουσαν ταύτην. Του Μητροπολιτικού Θρόνου Πάφου περιελθόντος εν χηρεία, λόγω εκπτώσεως και εν συνεχεία καθαιρέσεως του πρώην Μητροπολίτου Γενναδίου εκλήθημεν ως μέλη Εκλογικής Συνελεύσεως διά να ψηφίσωμεν και αναδείξωμεν νέον Μητροπολίτην Πάφου.

Γνωσταί είναι εις υμάς αι συνθήκαι υπό τας οποίας Μείζον και Υπερτελής Σύνοδος συνελθούσα μόλις προ τινος εις την ιδίαν ταύτην αίθουσαν έκρινε και εύρεν ενόχους πολλών εκκλησιαστικών αδικημάτων τους Μητροπολίτας Πάφου, Κιτίου και Κυρηνείας και υπέβαλεν εις αυτούς την προνοουμένην υπό των Ιερών Κανόνων ποινήν της καθάρσεως.

Η απόφασις της Μείζονος και Υπερτελούς Συνόδου δημιουργεί δι' εμέ ως Προκαθημένον της Κυπριακής Εκκλησίας αλλά και δι' ολόκληρον τον Οθόδοξον Κυπριακόν λαόν πολλάς ευθύνας και υποχρεώσεις δεδομένου ότι και οι τρεις Μητροπολιτικοί θρόνοι ευρέθησαν ταυτοχρόνως εν χηρεία και το πνευματικόν ποίμνιον των Μητροπόλεων τούτων έχει ανάγκη νέων ποιμένων και πνευματικών ηγετών. Οι τρεις καθαιρεθέντες απεδείχθησαν δυστυχώς

ανάξιοι της μεγάλης αρχιερατικής αποστολής των και κινούμενοι υπό πνευμάτων πονηρών, έτρωσαν βαθέως το σώμα της Εκκλησίας και πολλάς πληγάς εις αυτό ήνοιξαν. Ηλθεν όμως και η ώρα της καθάρσεως και την οδόν προς την κάθαρσιν ήνοιξεν η απόφασις της Μείζονος και Υπερτελούς Συνόδου. Και η κάθαρσις αρχίζει από την Ιεράν Μητρόπολιν της Πάφου διά την οποίαν νέον Μητροπολίτην και Ποιμένα σήμερον θα αναδείξωμεν.

Εις την ιστορικήν πορείαν της Εκκλησίας του Αποστόλου Βαρνάβα νέον κεφάλαιον ήρχισεν από τινος γραφόμενον. Εχω την βεβαιότητα ότι λαμπραί θα είναι αι σελίδες του κεφαλαίου τούτου, διότι νέα πνοή και νέον αίμα θα δοθώσιν εις την Εκκλησίαν Κύπρου. Η ιστορική καμπή την οποίαν διέρχεται σήμερον η Κυπριακή Εκκλησία παρέχει την ευκαιρίαν μιας ριζικής αναδιορθρώσεως και αναδιοργανώσεως των παρ' ημίν εκκλησιαστικών πραγμάτων, κατά τρόπον δημιουργούντα συνθήκας και προϋποθεσεις αναζωογονήσεως και νέας δημιουργικής δραστηριότητος της Διοικούσης Εκκλησίας.

Η εκλογική αύτη συνέλευσις, η οποία θα αναδείξη διά βοής ή διά ψήφου νέον Μητροπολίτην Πάφου, ας έχη υπ' όψιν τα πολλαπλά καθήκοντα και τας βορείας ευθύνας, του Επισκόπου. Και τούτο, διά να εκλέξη το εν παντί άξιον διά το μέγα αξίωμα και υπούργημα του Επισκόπου και διά την αποστολην, την οποίαν ως Μητροπολίτης Πάφου θα αναλάβη. Εκαστον μέλος της Εκλογικής Συνελεύσεως αιρόμενον υπεράνω οιωνδήποτε ταπεινών σκέψεων, ας διαθέση την ψήφον του εν φόβω Θεού και εν καθαρά συνειδήσει."

Τέλος ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος εξέφρασε ευχαριστίες προς τους Πατριάρχες Αλεξανδρείας, Αντιοχείας και Ιεροσολύμων που απέστειλαν τρεις ιεράρχες για να καταστεί δυνατό να σχηματισθεί Ιερά Σύνοδος.

Ακολούθησε η εκλογή του νέου Μητροπολίτη ο οποίος απαντώντας στην αναγγελία της απόφασης της Ιεράς Συνόδου για εκλογή του από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο είπε:

"Ομολογώ ότι είχον πολλούς ενδοιασμούς κατά πόσον έπρεπε να εγκαταλείψω την εν τη Ιερά Αρχιεπισκοπή υπηρεσίαν μου και να αναλάβω υπηρεσίαν αλλαχού, έστω και υπό ανωτέρας σκοπιάς. Λαβών όμως υπ' όψιν την επίμονον απαίτησιν του Παφιακού λαού και πεισθείς ότι υπό τας κρισίμους περιστάσεις υφ' ας σήμερον ευρίσκεται ή τε Ορθόδοξος ημών Εκλησία και η Πατρίς ημών, δεν υπάρχει εις εμέ δυνατότης αρνήσεως και ειδώς ότι ότι "ουχ εαυτώ τις λαμβάνει τη τιμήν αλλά καλούμενος υπό του Θεού", κλίνω τον αυχένα και αποδέχομαι την εκλογήν και δίδω την υπόσχεσιν ότι θα χρησιμοποιήσω πάσας τας ασθενείς μου δυνάμεις ίνα ανταποκριθώ εις τας προσδοκίας του κατά Πάφον Χριστεπωνύμου πληρώματος και της καθόλου Εκκλησίας".

Η ενθρόνηση του νέου Μητροπολίτη έγινε την επομένη Κυριακή 29 Ιουλίου στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Θεοδώρου στην Πάφο.

Στον ενθρονιστήριο του λόγο ο νέος Επίσκοπος διαβεβαίωσε ότι θα εργαζόταν με όλες του τις δυνάμεις για να αναποκριθεί στις προσδοκίες του λαού της Πάφου.

Επίσης κάλεσε τους ελαχίστους εκείνους, όπως είπε, οι οποίοι "εκάμφθησαν και οπίσω των σχηματικών απήλθον" να μεταμεληθούν και να επανέλθουν στην εκκλησιαστική τάξη.

Πρόσθεσε:

"Εις την αγωνιζομένην πατρίδα τον λόγον φέρων, δηλώ απεριφράστως ολόψυχον και αμέριστον συμπαράστασιν προς τον υπευθύνως διαχειριζόμενον το εθνικόν ημών θέαμα, τον εκλελεγμένον και δεδοκιμασμένον Ηγέτην του λαού, τον Αρχιεπίσκοπον και Εθνάρχην ημών Μακάριον. Μετά βδελυγμίας και αποτροπιασμού απορρίπτω τα υστερογενή εφευρήματα περί του δήθεν ασυμβιβάστου της εκκλησιαστικής του Αρχιεπισκόπου ιδιότητος και της εθνικής αυτού ηγεσίας, γνωστόν τοις πάσι τυγχάνει ότι εν ημέραις χαλεπαίς και εν εθνικαίς τρικυμίαις η Ορθόδοξος Εκκλησία εγένετο το ασφαλές καταφύγιον και ο λιμήν του χειμαζομένου γένους.

Δεν προάγεται ο πόθος της Ενώσεως διά των έργων του σκότους. Δεν προωθείται δι' ανατινάξεως ελληνικών αστυνομικών σταθμών. Δεν κατορθούται διά της χύσεως αδελφικού αίματος ή διά της δημιουργίας συνθηκών χάους και αλληλοσπαραγμού. Ο πόθος ούτος θα καταστή πραγματικότης, εάν επιδείξωμεν υπομονήν και επιμονήν, αντοχήν και σύνεσιν και κατ' εξαρχήν, εάν επιδείξωμεν σύμπνοιαν και ομόνοιαν.

Κλάδον ελαίας προσφέρω προς πάντας τους μακράν ημών ευρισκομένους, αλλά και δηλώ ότι ουδέ επί στιγμήν θα αφήσω ελεύθερον το έδαφος εις τους αδιστάκτως καπηλευομένους τους εθνικούς πόθους του λαού να διασπείρωσι την διχόνοιαν, να οξύνωσιν την διαμάχην και να διευρύνωσι τα χάσματα μεταξύ του πληρώματος, θα κλείσω όση μοι δύναμις τον δρόμον προς τον αλληλοσπαραγμόν, διά να αποτρέψω όσον το επ' εμέ και την εκ τούτων βεβαίαν εθνικήν συμφοοράν".

Η εκλογή του νέου Μητροπολίτη Πάφου ήταν μόνο η αρχή. Τους επόμενους μήνες ακολούθησαν οι εκλογές και των υπολοίπων Μητροπολιτών.

Η πλήρωση του θρόνου της Πάφου αποτέλεσε την αρχή δημιουργίας μιας νέας Ιεράς Συνόδου σε αντικατάσταση των άλλων Μητροπολιτών.

Ετσι ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος προχώρησε στην πλήρωση των κενωθέντων θρόνων και δημιούργησε νέες Μητροπόλεις.

Ετσι η Ιερά Μητρόπολη Κιτίου διαχωρίστηκε στα δύο και προστέθηκε μια νέα Μητρόπολη, η Μητρόπολη Λεμεσού.

Το ίδιο συνέβη και με τη Μητρόπολη Κερύνειας και έτσι προστέθηκε και η Μητρόπολη στη Μόρφου.

Αυτό σήμαινε ότι η Εκκλησία της Κύπρου διέθετε τώρα πέντε Μητροπόλεις: Πάφου, Κιτίου, Κερύνειας, Λεμεσού και Μόρφου.

Ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου στις 13 Αυγούστου 1973 ανέφερε για τις διευθετήσεις που έγιναν:

" Η Ιερά Σύνοδος συγκροτηθείσα εκ του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Πάφου κ. Χρυσοστόμου, του Θεοφιλεστάτου Χωρεπισκόπου Λήδρας κ. Χρυσάνθου και του Θεοφιλεστάτου Χωρεπισκόπου Σαλαμίνος κ. Βαρνάβα επιληφθείσα του θέματος των Χηρευουσών Μητροπόλεων Κιτίου

και Κυρηνείας αποφάσισεν όπως προς καλλιτέραν και πληρεστέραν θεραπείαν των αναγκών του χριστεπωνύμου πληρώματος της αγιωτάτης ημών Εκκλησίας, αυξήση τας επισκοπικάς Περιφερείας από τέσσαρας εις εξ δημιουργουμένων δύο νέων Μητροπόλεων, ήτοι των Μητροπόλεων Λεμεσού και Μόρφου και όπως προκηρυχθώσι κατ' αρχήν εκλογές προς πλήρωσιν των Μητροπόλεων Κιτίου και Μόρφου.

Η Μητρόπολις Κιτίου θα εχη έδραν την Λάρνακα και θα περιλαμβάνη τας εν τη επαρχία Λάρνακος μέχρι τούδε κοιονότητας της Μτηροπόλεως Κιτίου.

Η Μητρόπολις Μόρφου θα έχη έδραν την κωμόπολιν Μόρφου και θα περιλαμβάνη τας εκτός της επαρχίας Κυρηνείας κοινότητας, αίτινες υπήγοντο μέχρι τούδε εις την Μητρόπολιν Κυρηνείας. Προς τούτο απεφασίσθη η αναπροσαρμογή των ορίων εκάστης Μητροπόλεως.

Οι Επίσκοποι των ούτω πως δημιουργουμένων νέων Μητροπόλεων θα φέρωσι τους τίτλους:

1. Μητροπολίτης Κιτίου, υπέρτιμος και Εξαρχος Λάρνακος και Λευκάρων.

2. Μητροπολίτης Κυρηνείας Υπέρτιμος και Εξαρχος Καραβά και Λαπήθου.

3. Μητροπολίτης Λεμεσού και Πρόεδρος Αμαθούντος Νέας Πόλεως και Κουρίου.

4. Μητροπολίτης Μόρφου και Πρόεδρος Σολέας.

Με τον τρόπο αυτό οι τρεις Μητροπόλεις έγιναν τώρα πέντε, αλλά με πρώτον τη τάξει τον Μητροπολίτη Πάφου.

Παράλληλα ίδρυσε νέες Χωρεπισκοπές και όρισε Χωρεπισκόπους ως αντιπροσώπους του στις κενωθείσες έδρες οι οποίοι μπορούσαν να συμμετάσχουν και στην Ιερά Σύνοδο και έτσι αυτή μπορούσε να παίρνει αποφάσεις και να ενθρονίζει τους νέους Μητροπολίτες.