Πρώτη Ηλεκτρονική Ιστορία της Κύπρου

image

Δωρεάν προσφορά σε ερευνητές, μελετητές, φοιτητές, μαθητές και δημοσιογράφους.

Από την Κύπρο στην αρχαιότητα, μέχρι την Κύπρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η αγγλοκρατία, η ΕΟΚΑ, το πραξικόπημα, το σχέδιο Ανάν, η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αρχείο Παναγιώτη Παπαδημήτρη

papademetris-pΜοναδικό αρχείο στο οποίο μπορείτε να προστρέξετε και να αναζητήσετε εύκολα και γρήγορα αυτό που θέλετε για μια περίοδο 8.000 ετών για την Ιστορία της Κύπρου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

14.7.1973: Η Μείζωv και Υπερτελής Σύvoδoς βρίσκει εvόχoυς τoυς τρεις Μητρoπoλίτες Πάφoυ Γεvvάδιo, Κιτίoυ Αvθιμo και Κυρηvείας Κυπριαvό και τoυς καθαιρεί από κάθε ιερατική εξoυσία.

S-1933

14.7.1973: Η ΜΕΙΖΩΝ ΚΑΙ ΥΠΕΡΤΕΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΣ ΒΡΙΣΚΕΙ ΕΝΟΧΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΠΑΦΟΥ ΓΕΝΝΑΔΙΟ, ΚΙΤΙΟΥ ΑΝΘΙΜΟ ΚΑΙ ΚΥΡΗΝΕΙΑΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΘΑΙΡΕΙ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΙΕΡΑΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ.

Πάφου Γεννάδιος: Καθαιρέθηκε

Στις 9 Ιουλίου συνήλθε σε νέα συνεδρία η Μείζων και Υπερτελής Σύνοδος υπό την προεδρία και πάλι του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Νικολάου.

Στη συνεδρία ο Πατριάρχης εξέφρασε θλίψη γιατί οι τρεις Μητροπολίτες αρνήθηκαν να δεχθούν την πρόσκληση όπως εμφανισθούν ενώπιον της Συνόδου εισηγήθηκε και η εισήγηση του έγινε ομόφωνα αποδεκτή όπως αποσταλεί για δεύτερη φορά συνοδική επιτροπή προς συνάντηση των τριών Μητροπολιτών Πάφου Γενναδίου, Κιτίου Ανθίμου και Κυρηνείας Κυπριανού για να επαναλάβει την επιθυμία της Συνόδου προς ειρήνευση της Εκκλησίας όπως διαλάμβανε και η έκκληση του Οικουμενικού Πατριάρχη Δημήτριου.

Η Συνοδική Επιτροπή ήταν εξαμελής και μετέβη στη Μητρόπολη Κερύνειας όπου συνεδρίαζαν οι τρεις Μητροπολίτες.

Η Επιτροπή δεν έγινε δεκτή και οι τρεις Μητροπολίτες απέρριψαν και πάλι την έκκληση για συμφιλίωση.

Οι δύο Πατριάρχες έστειλαν για τρίτη φορά απεσταλμένο τους στη Μητρόπολη Κερύνειας με την οποία εισηγούντο συνάντηση τους με τους τρεις Μητροπολίτες, αλλά και αυτή η εισηγηση έπεσε στο κενό.

Στη συνεδρία της Συνόδου της 9ης Ιουλίου ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας αναφέρθηκε και στην τελευταία ομιλία του στο Συλλείτουργο.

Αναφερόταν σε ανακοίνωση της Συνόδου:

"Η Μείζων και Υπερτελής Σύνοδος συνεχίζουσα τας εργασίας αυτής συνήλθε σήμερον Δευτέραν και ώραν 10 π.μ. εν τω Μεγάλω Συνοδικώ της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου εις την τρίτην κατά σειράν συνεδρίαν αυτής υπό την προδρίαν της Α.Θ.Μ. του Πατριάρχου Αλεξανδρείας κ. Νικολάου.

Εν αρχή της συνεδρίας εγένετο ανακεφαλαίωσις των μέχρι τούδε εργασιών και αποφάσεων της Συνόδου και επεκυρώθησαν τα πρακτικά αυτής. Είτα η Α.Μ. ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας αναφερθείς εις την ομιλίαν αυτού κατά το χθεσινόν Συνοδικόν Συλλείτουργον εν τω ιερώ ναώ Ευαγγελισμού Παλλουριωτίσσης εξέφρασε την λύπην του διότι ωρισμένα αποσπάσματα της ομιλίας πιθανώς να παρεξηγήθησαν ως καθίσταται τούτο αντιληπτόν, εκ σχετικών δημοσιευμάτων του Τύπου και εκ τηλεγραφήματος των τριών Μητροπολιτών προς αυτόν.

Ο Μακαριώτατος Πρόεδρος της Συνόδου εδήλωσεν ότι ως εκ της όλης ομιλίας καθίσταται σαφές, διακαής επιθυμία αυτού και πάντων των μελών της Συνόδου είναι η συνέχισις και επιτυχία των προσπαθειών προς αποκατάστασιν της ειρήνης εν τη Εκκλησία Κύπρου και ότι διά των υπ' αυτού λεχθέντων ήθελε προλάβη δυσαρέστους εξελίξεις και να τονίση μετ' εμφάσεως την μετά πλήρη διαμόρφωσιν γνώμης, εφαρμογήν της προνοουμένης υπό των Ιερών Κανόνων αυστηρότητος προς διαφύλαξιν της ενότητος και ειρήνης εν τη Εκκλησία".

Μετά τις προσπάθειες αυτές των δύο Πατριαρχών τα πράγματα έφθαναν προς το τέλος τους. Και ο Μητροπολίτης Νικόλαος συγκάλεσε τη Σύνοδο για την Παρασκευή 13 Ιουλίου δίνοντας μια νέα προθεσμία στους τρεις Μητροπολίτες 48 ωρών για να εμφανισθούν ενώπιον τους πριν πάρουν την τελική τους απόφαση.

Προς τον σκοπό αυτό απέστειλε κλητήρια έγγραφα για να εμφανισθούν ενώπιον της Συνόδου και να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, αλλά αρνήθηκαν να τα παραλάβουν.

Αναφερόταν σε ανακοίνωση της Συνόδου:

Κιτίου Ανθιμος: Καθαιρέθηκε

"Η Μείζων και Υπερτελής Σύνοδος ανέθεσεν εις τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Χαλεπίου κ. Ηλίαν και τον Θεοφιλέστατον Επίσκοπον Ελευσίνος κ. Τιμόθεον ίνα μεταβώσιν εις τας Μητροπόλεις Κιτίου και Κυρηνείας και επιδώσωσιν εις τους τρεις Μητροπολίτας κλητήριον έγγραφον αυτής διά του οποίου ούτοι καλούνται όπως εμφανισθώσιν ενώπιον αυτής την Παρασκευήν 13ην Ιουλίου 1973 και ώραν 10 π.μ. και υπερασπίσωσιν εαυτούς κατηγοορουμένους δι' εκκλησιαστικά αδικήματα.

Οι τρεις Μητροπολίται ηρνήθησαν την παραλαβήν των κλητηρίων εγγράφων".

Οι Ιεράρχες εκμεταλλεύθηκαν τις επόμενες δυο ημέρες για να επισκεφθουν την Πάφο και τα μοναστήρια του Κύκκου και της Τροοδίτισσας.

Στην Πάφο ο Πατριάρχης Νικόλαος σε σύντομη ομιλία του είπε ότι Μείζων Σύνοδος θα ακολουθήσει και θα εφαρμόσει πιστά τους κανόνες του εκκλησιαστικού δικαίου,.

Ανέφερε επίσης ότι η Σύνοδος απεφάσισε ήδη ότι η πράξη των τριών υπήρξε αντικανονική και άκυρη και κάλεσε τον λαό "να προσεύχεται διά την υγείαν και μακροημέρευσιν του αξίου αρχηγού της Κυπριακής Εκκλησίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του Γ".

Η Μείζων και Υπερτελής Σύνοδος χρειάστηκε δύο συνεδρίες για να εκδόσει την απόφαση της για τις κατηγορίες που αντιμετώπιζαν οι τρεις Μητροπολίτες δηλαδή:

1. Επί παραβιάσει των Ιερών Κανόνων.

2. Επί σχίσματι.

3. Επί παρασυναγωγή.

4. Επί συνωμοσία, φατρία, τυρεία, και

5. Επί καταφρονήσει της Μείζονος και Υπερτελούς Συνόδου.

Στο τέλος η Σύνοδος βρήκε τους τρεις Μητροπολίτες ένοχους στις πέντε κατηγορίες και τους καθήρεσε και τους απογύμνωσε από κάθε ιερατική εξουσία.

Αναφερόταν στην απόφαση:

"Η Αγία και Ιερά Μείζων και υπερτελής Σύνοδος δικάζουσα ερήμην των κατηγορουμένων, ομοφώνως ευρίσκει τους υπό κατηγορίαν Μητροπολίτας, τον Πάφου Γεννάδιον, τον Κιτίου Ανθιμον και τον Κυρηνείας Κυπριανόν, ενόχους ως προς πάντα τα εν τη κατηγορία αδικήματα κατ' επανάληψιν και συρροήν τελεσθέντα και επιβάλλει αυτοίς και την υπό των Ιερών Κανόνων προβλεπομένην ποινήν της καθαιρέσεως, απογυμνούσα αυτούς πλήρως πάσης ιερατικής αξίας και εξουσίας και κατάγουσα αυτούς εις ην εν τω ποιμνίω της Εκκλησίας ανήκον τάξιν προ της χειροτονίας αυτών και εντέλλεται την εκτέλεσιν της παρούσης αποφάσεως".

Το πλήρες κείμενο της απόφασης έχει ως εξής:

" Η Αγία και Ιερά Μείζων και Υπερτελής Σύνοδος συνήλθεν εις συνεδρίαν σημερον Σάββατον, 14ην Ιουλίου 1973, και ώραν 10ην π.μ. εν τω Μεγάλω Συνοδικώ της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου κανονικώς συγκεκροτημένη υπό την προεδρίαν της Α.Θ.Μ του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Νικολάου παρεδρευόντων της Α.Θ.Μ. του Πατριάρχου Αντιοχείας και πάσης Ανατοπλής κ.κ. Ηλιού, της Α.Μ. του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Μακαρίου, των Σεβασμιωτάτων Αρχιερέων του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, του Μητροπολίτου Νουβίας κ. Συνεσίου, του Μητροπολίτου Καρθαγένης κ. Παρθενίου, του Μητροπλίτου Ερμουπόλεως κ. Παύλου, του Μητροπολίτου Μέμφιδος κ. Νικοδήμου και του Επισκόπου Ελευσίνος κ. Τιμοθέου, των Σεβασμιωτάτων Αρχιερέων του Πατριαρχείου Αντιοχείας, του Μητροπολίτου Λαοδικείας κ. Ιγνατίου και του Μητροπολιτου Χαλεπίου κ. Ηλιού και των Σεβασμιωτάτων Αρχιερέων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, του Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Ισιδώρου του Αρχιεπισκόπου Γάζης κ. Στεφάνου, του Αρχιεπισκόπου Ελευθερουπόλεως κ. Χρυσάνθου, του Αρχιεπισκόπου Διακαισαρείας κ. Ιακώβου και του Αρχιεπισκόπου Κυριακουπόλεως Κωνσταντίνου παρακαθημένου του Θεοφιλεστάτου Χωρεπισκόπου

Κυρηνείας Κυπριανός: Καθαιρέθηκε

Κωνσταντίας κ. Χρυσοστόμου, παρόντος και του εκτελούντος χρέη Γραμματέως του Αρχιμανδρίτου κ. Χρυσοστόμου Μαχαιριώτου.

Εν αρχή της συνεδρίας η Ιερά Σύνοδος ανεκσκόπησε πάντα τα υπ' αυτής μέχρι σήμερον ενεργηθέντα και λαβούσα υπ' όψιν :

Την διεξαχθείσαν συζήτησιν κατά την συνεδρίαν Αυτής τη 5η Ιουλίου 1973 επί του θέματος του ακύρου της πράξεως

"καθαιρέσεως" της Α.Μ. του Αριχεπισκόπου Κύπρου κ. Μακαρίου υπό των τριών Μητροπολιτών Πάφου κ. Γενναδίου, Κιτίου κ. Ανθίμου και Κυρηνείας κ. Κυπριανού και την απόφασιν Αυτής κατά την συνεδρίαν της 6ης Ιουλίου 1973, ότι η πράξις αύτη ήτο αντικανονική, πάντα άκυρος, ανυπόστατος και μη έχουσα το ενεργόν δι' ους κανονικούς λόγους λεπτομερώς εν η αποφάσει αναφέρονται και την εν ταυτώ πρόσκλησιν προς τους ούτως αμαρτήσαντας τρεις Μητροπολίτας, όπως μεταμεληθώσι και αποκηρύξωσι τα υπ' αυτών γενόμενα, προς ειρήνευσιν και αποκατάστασιν της ενότητος εν τη Εκκλησία.

Την άρνησιν των τριών Μητροπολιτών, όπως δεχθώσι την κατ' απόφασιν της Μείζονος Συνόδου εν τη συνεδρία της 6ης Ιουλίου 1973 ορισθείσαν εξαμελή Συνοδικήν Επιτροπήν (δύο Αρχιερείς εξ εκάστου Πατριαρχείου) ίνα επισκεφθή και ανακοινώση εις αυτούς την ως εν τη προηγουμένη παραγράφω απόφασιν Αυτής και καταβάλη προσπαθείας προς ειρηνικήν διευθέτησιν της διασαλευθείσης εκκλησιαστικής τάξεως.

Την άρνησιν των τριών Μητροπολιτών, όπως παραλάβωσιν επιστολήν της Α.Θ.Μ. του προέδρου της Συνόδου υπό ημερομηνίαν 6 Ιουλίου 1973 δι' ης ούτοι αδελφικώς εκαλούντο ενώπιον της Μείζονος Συνόδου την Δευτέραν 9ην Ιουλίου και ώραν 10ην π.μ. ίνα εκθέσωσι τας οιασδήποτε απόψεις αυτών.

Την επίμονον άρνησιν των τριών Μητροπολιτών όπως δεχθώσι τους Μακαριωτάτους Πατριάρχας Αλεξανδρείας κ. Νικόλαον και Αντιοχείας κ. Ηλιού, οίτινες κατ' απόφασιν της Μείζονος Συνόδου εν τη απογευματινή συνεδρία της 9ης Ιουλίου 1973, θα μετέβαινον αυτοπροσώπως προς συνάντησιν τούτων επί τη ελπίδι εξευρέσεως τρόπου ειρηνικής διευθετήσεως της εκκλησιαστικής κρίσεως.

Την διαπίστωσιν του ματαίου της συμεχίσεως των προσπαθειών προς εξεύρεσιν τρόπου ειρηνικής διευθετήσεως της εν Κύπρω ενεστώσης εκκλησιαστικής κρίσεως, μετά λύπης απεφάσισεν όπως χωρήση εις το κανονικόν έργον αυτής. Διό η Μείζων και Υπερτελής Σύνοδος προβάσα εις τον χαρακτηρισμόν της συμπεριφοράς των τριών Μητροπολιτών προς τον σκοπόν καθορισμού των αδικημάτων, άτινα η συμπεριφορά αύτη θεμελιοί επί τη βάσει των Ιερών Κανόνων διατύπωσε τας κάτωθι κατ' αυτών κατηγορίας:

α). επί παραβάσει των Ιερών Κανόνων και δη και των Κανόνων ΙΣΤ και ΙΖ Αντιοχείας και ΚΣΤ Καρθαγένης, διά της πράξεως "καθαιρέσεως" του Πρώτου αυτών ήτοι του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Νέας Ιουστινιανής και Πάσης Κύπρου κ. Μακαρίου.

β). Επί σχίσματι, ήτοι εκ προθέσεως, αποθαρύνσει από της εν τη Εκκλησία κανονικής ενότητος και ευταξίας, αρξαμένη και συνεχιζομένη κατά παράβασιν των Κανόνων ΙΛ και ΙΕ της εν Κωνσταντινουπόλει Πρωτοδευτέρας ΟΔ των Αποστόλωνκαι Θ της Αντιοχείας.

γ) επί παρασυναγωγή, ήτοι επί συνάξει άνευ του Πρώτου αρξαμένη και συνεχιζομένη, κατά παράβασιν των Ιερών Κανόνων και δη και του Κανόνος Θ της Αντιοχείας (παράβαλε Κανόνα Α του Μεγάλου Βασιλείου).

δ) επί συνωμοσία, φατρία και τυρεία, ήτοι επί ηθελημένη διασαλεύσει της εν τη Εκκλησία εννόμου τάξεως και συναπόφασιν διοργανώσεως, επιβολής και δολιότητος κατά της νομίμου εκκλησιαστικής Αρχής, αρξαμένη και συνεχιζομένη κατά παράβασιν των κανόνων ΙΗ της Χαλκληδόνος και ΛΔ της εν Τρούλλω Συνόδου.

ε) επί καταφρονήσει της Μείζονος και Υπερτελούς Συνόδου, κατά παράβασιν των Κανόνων ΛΔ των Αποστόλων και Θ της Αντιοχείας.

Τας ως άνω κατηγορίας, η Μείζων και Υπερτελής Σύνοδος, εκοινοποίησε προς τους τρεις Μητροπολίτας διά κλητηρίου εγράφου, υπό ημερομηνίαν 9 Ιουλίου 1973, ορίζοντος, δικάσιμον συνεδρίαν την Παρασκευήν 13ην Ιουλίου 1973, και ώραν 10ην π.μ. εν τω Μεγάλω Συνοδικώ της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου δι' αυτοπρόσωπον εμφάνισιν και υπεράσπισιν, καθοριζομένου ότι, εις περίπτωσιν απουσίας αυτών, η εκδίκασις θα εχώρει κατ' ερήμην, αλλ' οι προς ους η κλήτευσις ηρνήθησαν παραλαβήν.

Κατά την ως άνω δικάσιμον συνεδρίαν, διαπιστωθείσης της απουσίας των κλητευθέντων, η Μείζων και Υπερτελής Σύνοδος εχώρησεν εις την κατ' ερήμην εξέτασιν των κατηγοριών, επί τη βασει των προ Αυτής πραγματικών γεγονότων, εγγράφων, ως και άλλων αποδεικτικών στοιχείων.

Βάσει των ανωτέρω η Αγία και Ιερά Μείζων και Υπερτελής Σύνοδος αυτεπαγγέλτως και αρμοδίως επιλαμβανομένη των πρό Αυτής εκκρεμουσών κατά των τριών Μητροπολιτών κατηγοριών επι εκκλησιαστικής αδικίμασιν, αρξαμένοις και συνεχιζομένης κατα συρροήν και υπ' όψιν έχουσα τα προ Αυτής πραγματικά γεγονότα, άτινα πλήρως αποδεικνυόμενα θεμελιούσι τα εν τη κατηγορία ααδικήματα ειδικώτερον δε:

Επειδή επί της πρώτης κατηγορίας, ήτοι της παραβάσεως των Ιερών Κανόνων η παράβασις αύτη διεπιστώθη και απεδείχθη ως εν τη υπό ημερομηνίαν 6 Ιουλίου 1973 αποφάσει της Μείζονος και Υπερτελούς ταύτης Συνόδου, δι' ους λόγους λεπτομερώς εν αυτή αναφέρονται και επειδή αυτή αύτη η πράξις "καθαιρέσεως" υπό των τριών Μητροπολιτών του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Μακαρίου, του και Πρώτου αυτών, συνιστά παράβασιν των Ιερών Κανόνων και δη και, πλην άλλων, εκείνων οίτινες ρητώς καθορίζουσι και επιβάλλουσιν, εν τη εννόμν εκκλησιαστική τάξει, τον εκλησιαστικόν δικονομικόν κανόνα του τρόπου του ενεργείν και πράττειν εν τη Εκκλησία, του και συνιστώντος την θεμελιώδη αρχήν δικονομικού χαρακτήρος, ήτοι του ουδέν άνευ του Πρώτου πράττειν, ως τούτο ρητώς ορίζουσιν ο Κανών ΛΔ των Αποστόλων και οι Κανόνες Θ, ΙΣΤ, ΙΖ καιΚ της Αντιοχείας και επειδή το ηθελημένον της παραβάσεως των Ιερών Κανόνων υπό των τριών Μητροπολιτών αποτελεί βεβαίωσιν της εν τη συμπεριφορά αυτών δολιότητος, ήτις θεμελιοί τον χαρακτηρισμόν της συμπεριφοράς αυτών ως εν επιγνώσει αδικήματος παραβάσεως των Ιερών Κανόνων.

Επειδή επί της δευτέρας κατηγορίας, ήτοι του σχίσματος διεπιστώθη και απεδείχθη ότι οι υπό κατηγορίαν τρεις Μητροπολίται διενήργησαν ηθελημένην απομάρυνσιν από της εν τη Εκκλησία κανονικής ενότητος και ευταξίας προβάλλοντες λόγους διαφωνίας αυτών μετά του Πρώτου, ως προς την προσφοράν υπ' Αυτού υπηρεσιών προς τον Κυπριακόν λαό και της θέσεως του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, την δε τοιαύτην απομάκρυνσιν διενήργησαν ούτοι παρά το γεγονός της κανονικώς και διοικητικώς επιβαλλομένης κοινωνίας αυτών μετά του Πρώτου, και επειδή το ηθελημένον της τοιαύτης απομακρύνεως αυτών από της υφισταμένης ενότητος και κανονικής ευταξίας βεβαοί τον δόλον εν τη συμπεριφορά αυτών, τη έργω και πράξει συντελεσθείση, ήτις βεβαιούται εκ των προ της συνόδου πραγματικών γεγονότων και διαφόρων και συνεχών ενεργειών αυτών και δη και εκ της υπό ημερομηνίαν 17

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 7 7 1973

Απριλίου 1973 εξαπολυθείσης υπ' αυτών εγκυκλίου, δι' ης εκάλουν κλήρον και λαόν εις ανυπακούν και αποστασίαν από του Προκαθημένου της Αυτοκεφάλου Εκλησίας Κύπρου και επειδή η τοιαύτη συνολικώς δρωμένη ενέργεια συνιστά παράβασιν των Ιερών Κανόνων και δη των Κανόνων ΙΔ, και ΙΕ της Πρωτοδευτέρας, ΛΔ των Αποστόλων και Θ της Αντιοχείας, οίτινες διά των εν αυτοίς ρητώς οριζομένων χαρακτηρίζουσι την τοιαύτην των τριών Μητροπολιτών συμπεριφοράν κολάσιμον εκκλησιαστικόν αδίκημα και επειδή η Μείζων και Υπερτελής Σύνοδος εξετάζουσα την αφορμήν της διαφωνίας των τριών Μητροπολιτών προς τον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Κύπρου κ. Μακάριον, επί τω λόγω του δήθεν ασυμβιβάστου της ταυτοχρόνου ασκήσεως καθηκόντων Αρχιεπισκόπου και Προέδρου της Πολιτείας, κρίνει, ότι, υπό τας ενεστώτας, εν Κύπρω περιστάσεις, η κατ' απαίτησιν του λαού και πληρώματος ανάληψις υπ' Αυτού του Προεδρικού αξιώματος αποτελεί επιβαλλόμενον καθήκον, ουδόλως συγκρουόμενον προς το αληθές πνεύμα της τε Αγίας Γραφής και των Ιερών Κανόνων, η δε θελήματι λαού τοιαύτη προσφορά υπηρεσιών είναι σύμφωνος προς την Ιστορίαν την παράδοσιν και την συνείδησιν της καθόλου Ορθοδόξου Εκκλησίας και αδικαιολόγητον και αβάσιμον ευρίσκει η Μείζων Σύνοδος τον λόγον της διαφωνίας των Μητροπολιτών προς τον Πρώτον αυτών.

Επειδή επί της τρίτης κατηγορίας, ήτοι της παρασυναγωγής, διεπιστώθη και απεδείχθη ότι οι υπό κατηγορίαν τρεις Μητροπολίται επέδειξαν ηθελημένην ανυπακοήν και απείθειαν εις τα κελεύσματα των Ιερών Κανόνων, ως προς την μετά του Πρώτου Κοινωνίαν επειδή η ηθελημένη αύτη ανυπακοή και απείθεια, αποδοθείσα υπό των κατηγορουμένων εις λόγους διαφωνίας αυτών μετά του Πρώτου ως εν τη δευτέρα κατηγορία διετυπώθη, εξεδηλώθη διά της συγκλήσεως και συγκροτήσεως συσκέψεων, πλέον δε τούτου και δήθεν Συνόδων, πασών δε τους των γενομένων, ουχί διά της προσκλήσεως υπό του Πρώτου και επειδή αι παρασυνασγωγαί αύται, ουδέν άλλο υπήρξαν ειμή συνάξεις, εν ανυποταξία των κατηγορουμένων οίτινες "μη υποκύψαντες τοις κανόσιν", "εαυτοίς εξεκίκησαν την Προεδρίαν και την λειτουργίαν" και επειδή η ως άνω εκδηλωθείσα συμπεριφορά των κατηγορουμένων ρητώς βεβαιούται διά και εκ των προ της Συνόδου πραγματικών γεγονότων, εγγράφων και άλλων αποδεικτικών και δη και υπ' αυτών τούτων των ανακοινωθέντων περί συγκλήσεων και συγκροτήσεων συνόδων, ως αι υπό ημερομηνίαν 19 Οκτωβρίου 1972, 8 και 9 Δεκεβρίου 1972, 21 Φεβρουαρίου 1973 και 13 Απριλίου 1973 και επειδή το κατά πλήρη απόδειξιν ηθελημένον και της συμπεριφοράς των κατηγορουμένων συνιστά τον δόλον αυτών εν τη τοιαύτη συμπεριφορά αυτών, ήτοι έργω και πράξει συνετελέσθη και επειδή η τοιαύτη συνολικώς ορωμένη ενέργεια συνιστά παράβασιν των ιερών Κανόνων και δη και των Κανόνων ΛΔ των Αποστόλων, Θ και Κ της Αντιοχείας και Α του Μεγ. Βασιλείου, οίτινες διά των εν αυτοίς ρητώς οριζομένων χαρακτηρίζουσι την τοιαύτην των τριών Μητροπολιτών συμπεριφοράν κολάσιμον Εκκλησιαστιικόν αδίκημα.

Επειδή επί της τετάρτης κατηγορίας ήτοι της συμωμοσίας, φατρίας και τυρείας, διεπιστώθη και απεδείχθη ότι οι τρεις υπό κατηγορίαν Μητροπολίται εκ κοινής προθέσεως ενεργούντες και κατόπιν συναποφάσεως αυτών προεκάλεσαν διασάλευσιν της εν τη Εκκλησία εννόμου τάξεως δι' επιβουλής κατά της νομίμου εκκλησιαστικής αρχής της Εκλησίας Κύπρου ήτοι του Πρώτου αυτής και επειδή η υπό μορφήν συνωμοσίας, φατρίας και τυρείας

ΧΑΡΑΥΓΗ 4 7 1973

αντικανονικής σύμπραξις αυτών εκδηλωθείσα διά γεγονότων απολύτως βεβαιουμένων ωδήγησεν εις την εν πλήρει επιγνώσει διασάλευσιν την εν τη Εκκλησία επιβαλλομένης κανονικής ενότητος και πειθαρχίας, αμφοτέρων συγκροτουσών τη εν τη Εκκλησία έννομον τάξιν και επειδή ο ούτως επιδιωκόμενος σκοπός επετεύχθη δι' επανειλημμένων συναντήσεων, συσκευών και αντικανονικών συνάξεων καθ' ημερομηνίας και εις τόπους διαφόρους ως εξάγεται και αποδεικνύει διά και εκ των προ της συνόδου πραγματικών γεγονότων, εγγράφων και αποδεικτικών και δη, συν τοις άλλοις και πολλών και επανειλημμένως γενομένων συνεννοήσεων, ως και κατά Μάρτιον, Ιούνιον, Ιούλιον, Σεπτέμβριον, Οκτώβριον και Νοέμβριον του 1972 εν τη εν Λεμεσώ Ιερά Μητροπόλει Κιτίου, Ιανουάριον του 1973 εν τη Ιερά Μητροπόλει Κυρηνείας και εν τη εν Λεμεσώ Ιερά Μητροπόλει Κιτίου και επειδή το ηθελημένον της ως άνω αντικανονικής συμπεριφοράς συνιστάτο ενυπάρχον στοιχείον του δόλου εκ μέρους των κατηγοορυμένων, όπερ η ειρημένη συμπεριφορά τούτων έργω και πράξει βεβαιοί και επειδή η τοιαύτη συνολικώς ορωμένη ενέργεια συνιστά παράβασιν των Ιερών Κανόνων και δη και των Κανόνων ΙΗ της Χαλκηδόνος και ΛΔ της εν Τρουλλω, οίτινες διά των εν αυτοίς ρητώς οριζομένων χαρακτηρίζουσι και την τοιαύτην των τριών Μητροπολιτών συμπεριφοράν κολάσιμον εκκλησιαστικόν αδίκημα.

Επειδή επί της πέμπτης κατηγορίας, ήτοι της καταφρονήσεως της μείζονος και Υπερτελούς Συνόδου, πάντα τα γεγονότα τα θεμελιούντα τα υπό τα στοιχεία β), γ) και δ) αδικήματα του σχίσματος της παρασυναγωγής και της συνωμοσίας φατρίας και τυρείας άτινα και απεδείχθησαν ως πλήρως συντελεσθέντα ταυτοχρόνως θεμελιούσι και την πλήρωσιν του αδικήματος της καταφρονήσεως της εκκλησιαστικής Αρχής εν τη προκειμένη δε περιπτώσει της Μείζονος και Υπερτελούς Συνόδου, ήτις αφ' ης στιγμής κανονικώς ενταύθα συνεκλήθη και αρμοδίως επελήφθη του προ αυτής θέματος, ιδία αντιλήψει εβεβαιώθη περί της ηθελημένης συμπεριφοράς των υπό κατηγορίαν Μητροπολιτών της και αποτελούσης καταφρόνησιν αυτής και επειδή η προς την Μείζονα και υπερτελή Σύνοδον καταφρόνησις αποδεικνύεται και θεμελιούται κατά τη κρίσιν αυτής εκ των προ αυτής πραγματικών γεγονότων, ως η πείσμων άρνησις των τριών Μητροπολιτών και δεχθώσι συνάντησιν μετά συνοδικών επιτροπών, επιστολην του Προέδρου της Συνόδου και συνάντησιν μετά των δύο πατριαρχών, ως και ανευβλαβές δημοσίως γενόμενοι χαρακτιρισμοί κατά της Μείζονος Συνόδου και άλλα και επειδή καθ' όλα συμπεριφορά των τριών Μητρπολιτών έναντι της Μείζονος Συνόδου συνιστά παράβασιν των προνοουμένων υπό των ιερών Κανόνων και δη και των Κανόνων ΛΔ των Αποστόλων και Θ της Αντιοχείας και αποτελεί κολάσιμον εκκλησιαστικόν αδίκημα.

Επειδή άπαντα τα υπό τα στοιχεία α), β), γ), δ) και ε) αδικήματα, ετελέσθησαν κατά συρροήν ως προς πάντα και κατ' εξακολουθήσεως προς εν έκαστον.

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Η Αγία και Ιερά Μείζων και υπερτελής Σύνοδος δικάζουσα ερήμην των κατηγορουμένων, ομοφώνως ευρίσκει τους υπό κατηγορίαν Μητροπολίτας, τον Πάφου Γεννάδιον, τον Κιτίου Ανθιμον και τον Κυρηνείας Κυπριανόν, ενόχους ως προς πάντα τα εν τη κατηγορία αδικήματα κατ' επανάληψιν και συρροήν τελεσθέντα και επιβάλλει αυτοίς και την υπό των Ιερών Κανόνων προβλεπομένην ποινήν της καθαιρέσεως, απογυμνούσα αυτούς πλήρως πάσης ιερατικής αξίας και εξουσίας και κατάγουσα αυτούς εις ην εν τω ποιμνίω της Εκκλησίας ανήκον τάξιν προ της χειροτονίας αυτών και εντέλλεται την εκτέλεσιν της παρούσης αποφάσεως.

Η παρούσα απόφασις υπεγράφη εν Συνόδω και εξεφωνήθη διά του προέδρου αυτής.

Εν Λευκωσία τη 14η Ιουλίου 1973.